دومین روز از محرم است و کربلا می رود تا درهای عشق را به سمت بهشت بگشاید. می رود تا پذیرای کاروانی از نور باشد؛ کاروانی به رنگ خورشید، کاروانی از تبار آسمان و از طایفه ی پیغمبر 

.

کربلا می رود تا پذیرای حسین باشد؛ می رود، تا گوش جان بسپارد به صدای غریبی که دلش، آینه ی تمام نمای آیات خداوندی است.«الهم اعوذ بک من الکرب و البلاءاین موضع کرب و بلا و محنت است. فرود آیید که این جا، منزل و محل خیام و جای ریختن خون ماست.

کاروان از راه رسید!

و صدای بانگ جرس در نینوا پیچید.

فرات، خورشید و علقمه، سخت گریست.

و کیست آن که سلام کاروان را پاسخ گوید، جز نیزه ها و شمشیرها؟!

  ... وکاروانی ، در صحرایی سوخته به پیش می رود؛ صحرایی که از آسمانش مرگ می بارد و از زمینش بلا می روید. 

این کاروانِ کوچک، تنها در آغوش مرگ خیمه خواهد زد و اهل آن، تنها در لباس سرخ، حاجی خواهند شد.

از سرزمینی می گویم که سنگین ترین داغ ها را به دوش می کشد. از خاکی می گویم که عظیم ترین ذبیح اللّه را در خود جای داده است.

از کربلا می گویم؛ از سرزمینی که خاک نیست تا غبار زمان بر آن بنشیند؛ قصه نیست تا از یادها برود.

کربلا، قرارگاه دل های عاشقی است که از نیستان عشق جدا افتاده اند؛ قطعه ای از بهشت است که بر خاک نازل شده است.

و اینک پس از چهارده قرن نسل علی اکبر(ع)قاسم ابن الحسن(ع)، قرارگاه و میعادگاهی برای تجدید بیعت با خط سرخ عاشورا تشکیل داده اند وهمزمان با دوم محرم سالروز ورود کاروان حسینی در سال61 ه.ق به کربلا  در مانور شهری قرارگاههای اتحادیه انجمنهای اسلامی دانش آموزان استان البرز و با خیل عظیم نوجوانان و دانش آموزان مسیر امامزاده حسن(ع) تا امامزاده محمد(ع) را با شور و شعور حسینی طی کردند و با سر دادن شعار " لبیک یا حسین" و حضور بر مزار شهدای عزیز ضمن گرامیداشت قیام خونین عاشورا با امام و مقتدای خویش برای دفاع از اسلام و آرمانهای امام و انقلاب بیعت کردند.